Podkubeczki

Kiedy opublikowałam posta przedstawiającego moje pierwsze szydełkowe robótki ( TU ), natychmiast dostałam maila od Przyjaciółki. Wiadomość zawierała się w dwóch słowach: "Zamawiam! Oba!" :) I nie było zmiłuj! ;) Zresztą, prędzej czy później i tak otrzymałaby próbki moich szydełkowych tworów, bo ja tworzyć nie zaczęłam żeby mi się robótki kurzyły na półce, tylko żeby móc czasem drobnym gestem wywołać uśmiech na twarzy bliskich mi osób ;)

Zgodnie z zamówieniem powstało więc serduszko i kwiatek. Prezentują się tak:

(Dowiedziałam się, że już zostało skradzione :) Dobrze, że przynajmniej wiem, kto skradł moje serce...)

Tym razem kwiatek został wykonany zgodnie z instrukcjami i ma sześć płatków. Został też pomniejszony o jedną warstwę :)Mi osobiście chyba bardziej podoba się wersja pięciopłatkowa i jeśli będę powtarzać kiedyś ten wzór to raczej właśnie w ten sposób :)

Ale ja nie byłabym sobą, gdybym wysłała tylko to co zamówione ;) Próbowałam, ćwiczyłam się, eksperymentowałam i...

Do koperty powędrowały jeszcze dwie podkładki pod kubeczki, czyli właśnie Podkubeczki :)) Jedna okrągła, druga kwadratowa - efekt ćwiczenia babcinych kwadratów ;)

A oto i one :)

Zanim jednak zapakowałam kopertę wpadł mi do głowy pomysł i szybciuchno przystąpiłam do jego realizacji :)

Efekt:

Jako, że kółeczko jest właściwie sześciokątem, na każdym z kącików przyszyłam malutki guziczek :)

A cała paczuszka wyglądała tak:

Ale to nie koniec niespodzianek, jakie zaserwowałam przy udziale poczty (która od tego roku jakaś bardziej zawodna się zrobiła...)

Ktoś mi się przypomniał, wracając po nieobecności i natychmiast naszła mnie myśl, że przecież to czerwona włóczka jest, więc...

Tym kimś był Red we własnej osobie :)

Red to by wyraźnie chciał dostać serduszko, ale nic z tego ;) Do Rodzinki Redów pofrunęły podkkubeczki, po parze z każdego wzoru :)

O, takie:

 Zapakowane oczywiście w paczuszkę :)

Podkubeczki się przyjęły i nawet zadebiutowały w blogosferze zanim ja zdążyłam o nich napisać ;)  ( TU )

Na tym pierwszym zdjęciu widać to, co ja bardzo starałam się ukryć na swoich zdjęciach - one są krzywe jak diabli ;))) No cóż, niedoskonałość cechą początkujących :) Nie łamię się ;))

PS. Jakby ktoś z Was przypadkiem jeszcze nie znał Redów i ich twórczości to zachęcam do zajrzenia na Ich bloga. Toć tam cuda same :))