Będąc już "dużą dziewczynką" poczułam ZEW. Zaraziłam się. Postanowiłam spróbować. Najpierw pojedynczo, potem całymi stadami. W ten sposób poznawałam nowe techniki rękodzielnicze. Nadal jest wiele takich, które pozostają dla mnie tajemnicą. Być może kiedyś po nie sięgnę. Póki co cieszę się tymi które zmam, zgłębiam je i... nieustannie żałuję, że mam dla nich tak mało czasu!

Każdą chwilę poświęcam na pasję! Witam Cię w moim rękodzielniczym świecie przyjemności :)

wtorek, 30 września 2014

Otul jesień: Finisz

Witajcie!
Dziś bardzo krótko i tylko organizacyjnie. Wyzwanie zorganizowane pod hasłem "Otul jesień" dobiega końca. Różne są efekty naszych wspólnych zmagań ze swetrem i trochę czasu zajmie nam-organizatorkom podsumowanie całej akcji. Dziś prosimy tylko o podlinkowanie pod tym postem postów z "dowodami" zakwalifikowania się do udziału w losowaniu nagród ;) Mamy pogląd na to które z Was dokończyły już swoje swetry, ale bezpośrednie linki pozwolą nam szybciej przeprowadzić cały proces nagradzania i tworzenia posta ze wspólną galerią :)

Czekamy na Wasze sweterki :)


piątek, 12 września 2014

Złe ptaszory i spółka

Swój urlop zaczęłam od wizyty u Przyjaciółki, której na oczy nie widziałam dwa lata. Jestem ogromnie szczęśliwa, że udało się połączyć te dwie sprawy i jednocześnie czuję niedosyt, że to była tylko jedna noc. Wizyta była jednak niezwykle owocna, pod różnymi względami :) Miała nawet robótkowy epizod w postaci lekcji szydełkowania, których udzielałam Dosi, do której wcześniej trafiały moje prace :) Poznałam też wreszcie Jasia, dla którego intensywnie robótkowałam rok temu.

Nie mogłam pojawić się w domu, w którym są dzieci, bez prezentów. Oczywiście czasu miałam koszmarnie mało, więc postawiłam na drobiazgi. Powstał komplet Angry Birds - Czerwony Ptaszor i Świnia. W Świni umieściłam dzwoneczek, który spełniać miał dwie funkcje - grzechotki dla małego Jasia i "sygnału dźwiękowego" po trafieniu w nią przez Ptaszora ;) Pierwsza funkcja chyba nie dojdzie do skutku, bo Dosia zarekwirowała obie zabawki, korzystając z niskiej świadomości Brata :D

O tym jak mało czasu miałam na przygotowanie zabawek świadczą zdjęcia - nie zdążyłam zrobić już żadnej sesji, więc zdjęcia pstrykałam w czasie przystanku na stacji benzynowej w Piotrkowie Trybunalskim :D

Dopiero teraz widzę jak kolorystycznie zgrana jest cała "kompozycja", łącznie z czerwonym dachem samochodu i zieloną ścianką budynku stacji :D






A teraz... ruszam na drugą część urlopu :) Wszystkiego dobrego dla Was wszystkich :)


środa, 10 września 2014

Wyzwanie MANDALA - odcinek 1: początek

Jak można zauważyć na bocznym pasku mojego bloga - zapisałam się na wyzwanie mandalowe w Klubie Twórczych Mam  Wiem, wiem... mam wiele do zrobienia, nie wyrabiam się, swetra we własnym wyzwaniu prawdopodobnie nie skończę na czas, a zapisuję się znów na coś. Na swoje usprawiedliwienie mam tylko to, że tak jak pisałam w jednym z poprzednich postów, zakochana jestem w tej formie szydełkowych tworów i nie mogłam przegapić okazji dostępu do wzoru na tę piękność ;) A jak już dostęp uzyskałam to się samo jakoś tak wydziergało :D

Pierwszy etap, leży już w tym stanie ponad tydzień i prędko go nie ruszę. Publikuję dziś, bo niby trzeba do 10. Ale ja i mój luz twierdzimy zgodnie, że jak się nie da wytrwać to nic się nie stanie ;)

Zdjęcia słabe, bo dziś pada. Jedno z lampą, drugie bez, żadne nie pokazuje jak fajnie udało mi się (zupełnie przypadkiem) uzyskać efekt :"ciepłego środka" - mam wrażenie, że centrum mandalki rozgrzane jest do białości ;)



Wracam do moich drutów. Powstaje coś, w wielkiej tajemnicy powstaje. A w między czasie powstało i powstaje nadal wiele różnych cosiów... zaczynam się w tym gubić ;) Ale może od poniedziałku uda mi się powykańczać kilka rzeczy i porobić kilka sesji, bo wstyd, żeby takie zaległości mieć ;)

Pozdrawiam Was serdecznie :)

wtorek, 2 września 2014

Otul jesień - odcinek 5: Niewiadoma

Dziś z opóźnieniem, bo jakoś tak straciłam poczucie czasu ;)

W sprawie swetra mam niewiele do pokazania i chyba też niewiele do powiedzenia. W moim wypadku to jedna wielka niewiadoma. Nie wiem czy skończę w terminie, bo mi się priorytety pozmieniały. Nie przekreślam nic, po prostu nie zakładam, że muszę na siłę. Będzie jak będzie, jak skończę w listopadzie to też będzie mnie grzał ;)

Jako organizatorka tego wyzwania, które każdej chyba uczestniczce przyniosło różnorakie problemy, powinnam może mieć inne podejście, ale złapałam luz w tym temacie. Są rzeczy ważne i ważniejsze. Dla mnie na przykład od wykonania tego zadania na czas ważniejsze jest spędzenie czasu z Kochanym Ropuchem, którego nie mam na co dzień. A skoro mamy urlop, mamy weekendy, to ja wtedy za szydełko się nie łapię (wyjątkiem była podróż wakacyjna, bo większość prezentowanych dziś postępów to efekty jazdy właśnie).

Dosyć tego gadania ;) Chyba się za bardzo rozpisuję, jakoś tak mam, że paplam strasznie w tych moich postach ;)

Sweter mój jest na etapie dość marnym, biorąc pod uwagę, że zaczynałam tak dawno temu ;) Jestem właśnie w połowie wzoru A.2. Jeszcze wiele do udziergania... Ciekawe co tym razem z mojej pracy wyniknie ;) Póki co robótka wykonywana według wskazówek dla rozmiaru L ma na dole (po złożeniu z założeniem dodania plisy pionowej) 54 cm szerokości, czyli tyle ile powinna mieś w rozmiarze S... Ze mną na prawdę jest coś nie tak :D



A na deser widoczki z Bieszczadów, które odwiedziła Mła wraz z Ropuchem ;)






PS. Przepraszam Was za mój brak aktywności. Jestem zupełnie zagubiona w blogosferze, nie wiem kto, co kiedy... Straciłam panowanie, odleciałam, choć tam na niebie, trzy zdjęcia powyżej, to wcale nie ja ;) Staram się jakoś wrócić, uporządkować, zacząć od siebie. Kiedyś my się uda ;) Póki co mam ochotę wystawić gdzieś ogłoszenie: "Tonę wolnego czasu kupię. W grę wchodzi zamiana na worek inspiracji i pomysłów" ;) Zrobić chciałabym milion rzeczy, nie wyrabiam się z zaledwie trzema zaczętymi...