Z klasą i szykiem w nowe życie!

Już za kilka dni przyjdzie na świat synek mojej Przyjaciółki. Czekamy na tego Bąka niecierpliwie, o czym mogą świadczyć chociażby fakty, że pierwsze prezenty dostał już dość dawno: TU i  TU.

Jak patrzę teraz na te letnie zdjęcia w plenerze to aż mi się nie chce za okno wyglądać. Ech... ale nie o tym miało być!
Kiedy dowiedziałam się, że na świecie pojawi się nowy Człowiek natychmiast zostałam zalana przez internet lawiną inspiracji - zupełnie nie wiem jak to się stało, jakoś tak samo, bez mojego udziału ;)

Pamiętacie TEN post z zagadką?

Z tego, co w tamtym momencie przypominało kapelusz, a potem uległo jeszcze kilku modyfikacjom, miało powstać coś takiego:

Kliknięcie w zdjęcie prowadzi do źródła

Szalenie podobał mi się ten projekt, kiedy widziałam go na zdjęciu. Kiedy powstawał, rósł w moich palcach... przestał mi się podobać. Ot, po prostu, odechciało mi się :) Zmieniło mi się widzimisię i koncepcja uległa zmianie ;)

Sprułam... właściwie włóczka z której powstał produkt finalny była pruta jakiś milion razy! ;) Ale opłacało się, bo osiągnęłam to co chciałam osiągnąć, choć tak właściwie nie wiedziałam do czego zmierzam - to dopiero sukces :D

Powstał komplet niemowlęcy - elegancki i z klasą :) Trochę przypadkiem, może za sprawą intuicji? ;)

Et voilà!

(zdjęć będzie masa, a co mi tam ;))

Talk było przed ostatecznym wykończeniem:

Bobas dzięki uprzejmości Oliwki, która ochoczo pożyczyła lalkę - niech się ciotka pobawi :P 

W skład zestawu wchodzi rożek/kocyk oraz czapeczka. Buciki sklepowe, ale jak je ujrzałam, to musiałam kupić - wszak pasują do tematu jak ulał ;)

A potem przybyły one...

Guziczki zaprojektowane specjalnie do tego projektu, jedyne w swoim rodzaju! Jak to dobrze mieć przyjaciół ze zdolnościami :) Drewniane cuda oczywiście z Fabryki Redów! Coś tak czuję, że Red choć jeszcze o tym nie wie, powinien przygotowywać się psychicznie na wycinanie większej ilości takich łapek ;) Ale to jeszcze nie teraz :)

Guziki zostały przyszyte, całość wykończona, gotowa do owijania, otulania, ogrzewania. Czeka tylko na "Wypełnienie" :)

I z niebieską kokardką i smoczkową zawieszką ;)

Mama Bąka orzekła, że podziela moje uczucia do kocyka/rożka, który jest IDEALNY. Ciekawe tylko co na to sam Bąk...?

Re-re kum-kum ;)

Witam Was serdecznie i pierwszośniegowo w dziewięćdziesiątym (!!!) poście. :) Jakoś tak ostatnio mam zaległości, trudno mi dotrzeć do bloggera i naskrobać kilka słów, choć mam konkretny plan co do kolejności postów i w ogóle. I miały się one pojawiać od soboty... dziś wtorek, a ja dopiero teraz coś tam... bo wczoraj na ten przykład, wyłączyłam komputer, po czym pomyślałam, że przecież post, że miało być o zieleni... i poszłam spać ;) A spać to ja teraz chodzę o niepokojąco przyzwoicie wczesnych porach! Gdzie się podziały te czasy, kiedy siedziałam do późnych godzin po północy i tworzyłam, aż furkotało? Na dzień dzisiejszy potrzeba snu jest silniejsza ;)

Ale do rzeczy! Pomijając zaległości, które nadal zalegają w kufrach i odmętach mojej pamięci, spieszę uaktualnić blog o najnowsze niewielkie tworki :)

Ostrzegam - będzie zielono, więc jak ktoś się obawia, że w dniu, kiedy na dużym terenie naszego kraju pojawił się pierwszy śnieg ta zieleń zbyt bardzo przywoła tęsknotę za wiosną, to może nie patrzeć. Wybaczę ;)

W ubiegłą sobotę przypadały urodziny mojego F., zwanego Ropuszkiem, co dało się tu już zauważyć ;) Dzień to podniosły i wspaniały i w ogóle ;)
Przyznaję się bez bicia, że nie postarałam się i nie spędziłam kilkunastu długich nocy własnymi rencami  przygotowując niepowtarzalny prezent. Upominek był praktyczny i jak najbardziej kupny. Ale nie byłabym sobą gdybym choć drobiażdżku hand-madowego nie przemyciła ;)

I tak oto najpierwej powstała koniczynka...

która zawędrowała do portfela i razem z nim zawinięta została w małą, skromną paczuszkę ;)

I tyle by było w temacie urodzin, gdyby nie fakt, że ja to niecierpliwa strasznie jestem :D


Jakiś czas temu poczyniłam zamówienie u Porcelinki - ot, takie pierwsze skorupki do Nowego Domu. Nowy Dom się co prawda jeszcze buduje i długo się będzie budował, ale jak się rzekło - niecierpliwa jestem :D

Kubeczki przez Porcelinkę zmalowane rozmiękczyły moje serce i spodobały się, jak się potem okazało, nie tylko mnie, ale dosłownie wszystkim, którzy je mieli w swoich łapkach ;)
Ale zanim trafiły do torebki prezentowej, stały na mojej półce i mnie łaskotały po palcach -  nie wiem jak, ale były do tego zdolne ;) Nie wytrzymałam długo! Chwyciłam za szydełko i szybciutko uczyniłam dla nich podkładki, oczywiście nadal w temacie ;)


Zanim jeszcze zdążyłam jedną dokończyć moja Mama zaordynowała, że jedna z nich musi mieć koronę, bo skoro każdy Ropuszek po kolei ją miał to tym razem nie może być inaczej. Mamy słuchać się trzeba (przecież nie wypuściła by mnie z domu bez tej korony - cóż to by była za zniewaga dla F. :D), więc książęca korona na żabiej podkładce powstała :)

Inspiracja na podkładki zaczerpnięta STĄD

I taki właśnie zestaw trafił do zielonej torebki (torebka oczywiście MUSIAŁA być zielona, nie mogło być inaczej! Co ja się naszukałam zielonej torebki... bo owszem są zielone, ale z motywem choinki, a to jakby trochę nie w temacie jednak ;)).

Kubeczki są teraz pilnie strzeżone i jak tylko Nowy Dom zyska kawałek blatu jakiegoś w kącie, w którym docelowo ma być kuchnia, zostaną do niego przeniesione, a wtedy będzie można na dobre rozpocząć rytuał picia kawki :)


To by było chyba na tyle w temacie urodzin. Niebawem będzie troszkę w temacie narodzin :)

Pozdrawiam serdecznie :)