Otul jesień - odcinek 4: Restart

Witajcie!

Dziś pojawiam się na szybko. Siedzę na walizce, wyjeżdżam jutro z samego rana. Wreszcie wyczekiwane wakacje! :) W związku z przygotowaniami i różnymi innymi zawirowaniami mój sierpień jest w tym roku ekstremalnie intensywny. Oby wszystko w pozytywną stronę się rozwijało nadal ;) Ale chwalić się na razie nie będę, coby nie zapeszyć ;)

Dziś pora na koleją odsłonę swetra. Podczas gdy większość z Was już kończy robotę ja mam znów tylko kłębuszek... a właściwie wielki kłębuch powstały po spruciu całej kamizelki. Kłębuch jedzie ze mną na wakacje - mam nadzieję zmniejszać jego objętość w czasie podróży, choć muszę przyznać, że dotąd nie szło mi jakoś szydełkowanie w aucie. Mam nadzieję, że się tym razem przemogę, w przeciwnym razie może się okazać, że się ze swetrem nie wyrobię...

Ale nie czas wyrokować. :)
Postanowiłam sobie w postach towarzyszących temu wyzwaniu zawsze umieszczać jedno "kominowane" zdjęcie  :) Tym razem moja włóczka wyszła nieco kosmicznie :)

Nadal towarzyszy mi dylemat co zrobić z tym moim swetrem. Bardzo się boję możliwości kolejnego prucia. Na pewno zwiększam szydełko, ale czy przy okazji zwiększyć też rozmiar? Będę to jeszcze analizować. 

Tymczasem zapraszam do linkowania Waszych postępów - niechże Wam pozazdroszczę ;)

Dojrzałe kłosy

Kiedy zobaczyłam tę serwetkę (klik po wzór!) wiedziałam, że muszę, bo się uduszę :P
Długo mi zeszło zanim mogłam stwierdzić, że jest gotowa. Tuż przed końcem zabrakło mi kordonka, dosłownie 5 metrów nici, a robota stanęła w polu... na szczęście w maleńkiej, lichej pasmanterii wiejskiej jedynym kordonkiem w asortymencie jest akurat Aria 5 - bardzo mnie to uszczęśliwiło :)

Nie spodziewałam się, że serwetka okaże się sporych rozmiarów serwetą :) Ale to mój pierwszy raz, więc nie miałam całkiem odniesienia ;) Ostateczny rozmiar to 77 cm średnicy, co pięknie wpasowuje się w posiadany okrągły stolik :)

Kiedy ją skończyłam byłam tak wymęczona pikotkami, że stwierdziłam, że nie tknę kordonka przez długi okres. I faktycznie, nie tknęłam... chyba ze trzy dni :D I zrobiłam jeszcze więcej pikotków, jeszcze mniejszym szydełkiem, a potem je wszystkie musiałam szpilkami poupinać... ale o tym innym razem :)

A teraz masa zdjęć, bo nie mogę się zdecydować ;)

MandaLOVE

Kochliwa jestem, wiem ;) Ale to tylko w kwestii rękodzieła i nic nie poradzę na to, że darzę uczuciem wszystko co urzeka kolorami i formą :)
Ostatnio zakochałam się w mandali. Niby kółko tylko... może służyć za podkładkę, łapkę kuchenną czy ozdobę na ścianę... a jednak nie takie zwykłe to kółko, przynajmniej w moich oczach ;)
Gdyby nie to, że nie wiem w co mam teraz ręce włożyć żeby się ze wszystkim wyrobić to bym miała już takich kółek z tysiąc, albo i dwa :D Ale mam tylko jedno, które powstało prawie miesiąc temu jako forma terapii uspokajającej po bardzo stresującym dniu, w którym nic, ale to absolutnie nic mi się nie udawało - oprócz mandali, bo ona chyba wyszła całkiem nieźle :)

Wykonana według instrukcji zamieszczonych TU

Kolory takie, bo tylko takie miałam wtedy w kolekcji YarnArt Jeans :) Ale teraz mam już znacznie więcej więc mogę "mandalować" do woli :D Ale najpierw to co muszę i co trzeba, bo jak tak dalej pójdzie to jako organizatorka nie otulę jesieni na czas i będzie wstyd :D